Γι’ αυτό στη περίοδο των εκλείψεων ασθενούν πολλοί περισσότεροι άνθρωποι, καθώς η ασθένεια δεν είναι παρά ένδειξη και εκδήλωση των αυταπατών και της άγνοιας που τρέφουμε, και όπως είπαμε οι εκλείψεις τα φέρνουν όλα αυτά στην επιφάνεια.
Τις εκλείψεις ο άνθρωπος τις φοβάται όταν δεν ξέρει τον εαυτό του, όταν δεν λειτουργεί με εσωτερική συνοχή και δεν δημιουργεί συνειδητά το μέλλον του. Γιατί, αν έχουμε επίγνωση του τι κάνουμε κάθε στιγμή, τότε χτίζουμε το μέλλον μας συνειδητά και δεν φοβόμαστε την υποτιθέμενη ‘ατυχία’ της τυχαιότητας. Γίνεται έτσι ο άνθρωπος κύριος του εαυτού και της μοίρας του.
Ας δεχτούμε λοιπόν τις εκλείψεις σαν μια ευκαιρία για εξέλιξη, όπως και όλες τις δύσκολες αστρολογικές επιρροές, κι ας μην δημιουργούμε φόβο και αρνητικότητα. Είναι καιρός να γίνουμε κύριοι του εαυτού μας και του κάρματός μας, αντί μέσα από την ασυνειδησία και την αυτόματη ζωή να αφηνόμαστε να μας παρασύρουν οι καταστάσεις. Το Άγνωστο μπορεί να γίνει Γνωστό, αν αγωνιστούμε πνευματικά και αν συσσωρεύσουμε ενέργεια, η οποία θα φέρει συνειδητότητα, καθώς η ενέργεια είναι η τροφή της συνειδητότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου